تکنیک هایی که به طور اینورتر ls گسترده استفاده می شود
سد هیدروالکتریک (نیروی برق آبی)
نیروگاه برق آبی (نیروی برق آبی)
نیروگاه هسته ای (انرژی هسته ای)
نیروگاه زغال سنگ (انرژی حرارتی)
کارخانه نفت سوز (انرژی حرارتی)
نیروگاه گاز (انرژی حرارتی)
توربین بادی (انرژی باد)
تکنیک های جدید
کلکتور خورشیدی (انرژی خورشیدی) (نیروگاه خورشیدی فتوولتائیک را نیز ببینید)
نیروگاه زمین گرمایی (ژئوترمال)
زیست توده
تکنیک های توسعه
اجاق خورشیدی (انرژی خورشیدی)
نیروگاه جزر و مد (Tidal Power)
نیروگاه همجوشی هسته ای (Nuclear Fusion)
توربین جزر و مد (انرژی حاصل از جریان های دریایی)
گیاه مرترمال (انرژی مرترمال)
انرژی موج
برج خورشیدی
تولید
بیشتر اوقات، الکتریسیته از یک منبع گرما با استفاده از بخار آب به عنوان حامل انرژی تولید می شود. بخار توربین هایی را می چرخاند که به ژنراتورهای الکتریکی کوپل شده اند. بخار را می توان با استفاده از اکثر منابع انرژی تولید کرد. انرژی آب و باد استثنا هستند زیرا انرژی حرکت آب و باد است که مستقیماً در یک توربین متصل به یک ژنراتور کار تولید می کند.
نیروگاه های هسته ای اغلب از مدار بخار اولیه و ثانویه استفاده می کنند تا راکتور هسته ای را از اتاق ژنراتور و بقیه تاسیسات جدا کنند.
تأسیسات کوچک (معمولاً گاز طبیعی سوزاننده) تولید برق و گرما (برای گرمایش خانگی یا برای فرآیندهای صنعتی) را با هم ترکیب می کنند. این نیروگاه های ترکیبی پس از نیروگاه های برق آبی بهترین راندمان را دارند. این تکنیک تولید همزمان نامیده می شود.
آزمایش‌هایی برای استفاده از انرژی زمین گرمایی برای تولید الکتریسیته با حفاری به ویژه در اعماق سنگ سخت در حال انجام است، که برای گرم کردن سیال انتقال حرارت که بخار را به یک توربین می‌رساند (از طریق یک پمپ حرارتی زمانی که دما خیلی پایین است) استفاده می‌شود.
همه وسایل نقلیه موتوری غیر الکتریکی از یک دینام کوچک که به صورت مکانیکی به موتور اصلی کوپل شده است برای تولید محلی برق ولتاژ پایین استفاده می کنند، یک باتری ذخیره سازی آن را در هنگام خاموش شدن موتور اصلی جایگزین می کند.
واحدهای کمکی یا اضطراری که ژنراتور نامیده می شوند، امکان تولید یکباره برق را فراهم می کنند، همه آنها از یک موتور احتراق داخلی برای به حرکت درآوردن ژنراتور استفاده می کنند.
گروه های قابل حمل برای استفاده از ابزار الکتریکی در خارج از مکان های برق دار وجود دارد.
ژنراتورهای بزرگ برای جبران اختلال در عرضه که همیشه از طرف تامین کننده برق امکان پذیر است استفاده می شود. بیمارستان ها، برخی از خدمات عمومی و شرکت های بزرگی که نمی توانند در برابر توقف ناگهانی فرآیندهای صنعتی خود مقاومت کنند، ژنراتورهایی با راه اندازی خودکار دارند.
ایالات متحده به ویژه برای تولید برق (نفت، گاز طبیعی، زغال سنگ) به شدت به سوخت های فسیلی متکی است. به دلیل پیچیدگی های ایمنی مرتبط با انرژی هسته ای، از دهه 1970 (پس از حادثه جزیره سه مایل) هیچ نیروگاهی در آنجا ساخته نشده است.
برنامه ریزی و تنظیم تولید
ابزارهای مختلف را می توان با توجه به پیک های مصرف پیش بینی شده (به ویژه با توجه به عوامل آب و هوایی) یا آمار فعال کرد. به عنوان مثال، یک نیروگاه هسته ای مقادیر بسیار زیادی برق تولید می کند (از 900 تا 1450 مگاوات در مقایسه با یک سد برق آبی، اما چند روز طول می کشد تا یک نیروگاه هسته ای راه اندازی شود و برای یک سد برق آبی فقط چند ساعت طول می کشد. همیشه برای یک نیروگاه حرارتی کمتر است.
بر این اساس، برنامه تولید روزانه انرژی توسط تامین کنندگان برق تهیه می شود. نیروگاه های حرارتی در خدمت دائمی یا فصلی هستند (به این معنی که برخی از آنها در تابستان تعطیل می شوند)، در حالی که نیروگاه های برق آبی بسته به برنامه تولید فعال یا غیر فعال می شوند.
مقررات در سراسر جهان
برای چندین سال، یک میز گرد رگولاتورهای ایالات متحده و انجمن تنظیم کنندگان اتحادیه اروپا (CEER) را گرد هم می آورد، سپس در سال 2006 یک پلت فرم اشتراک گذاری در اینترنت ایجاد شد[1]. در اکتبر 2009، 200 تنظیم کننده انرژی و 11 انجمن منطقه ای "کنفدراسیون بین المللی تنظیم کننده های انرژی" (ICER) [2] را برای تبادل در مورد "روش های خوب" و بازار جهانی ایجاد کردند.
4 موضوع و گروه کاری انتخاب شده است:
قابلیت اطمینان دستگاه ها و امنیت تامین،
تغییرات اقلیمی (گروه 8 وزرای انرژی، در رم در می 2009، از تنظیم کننده ها خواست تا برای سازگاری بهتر با تغییرات اقلیمی هماهنگ شوند)،
رقابت و دسترسی اقتصادی،
استقلال، مهارت، مسئولیت